Voorstudie voor 'Mon livre d'heures', ca. 1918

De artistieke en maatschappelijke betekenis van Frans Masereel is vooral te situeren tijdens en tussen de twee wereldoorlogen. Wegens zijn consequent pacifisme verbleef hij van 1914 tot 1918 als politiek vluchteling in het neutrale Genève. In zijn houtsneden leverde hij commentaar op de oorlog en ging hij meer en meer werken met scherpe lijnen en expressieve zwarte en witte vlakken. In Mon livre d’heures, zijn eerste beeldroman uit 1918–1919, laat hij een andere, meer optimistische kant van zichzelf zien. De 167 houtsneden grijpen enerzijds terug naar een eeuwenoude techniek en concept (de titel verwijst naar de laatmiddeleeuwse getijdenboeken), maar zijn anderzijds verrassend modern door de haast filmische dynamiek. Het verhaal bruist van vitaliteit en de kunstenaar zet een beeld neer van zichzelf als levensgenieter, wereldverbeteraar, idealist en anarchist. Voor Masereel was het wellicht een manier om de beklemmende oorlogsjaren van zich af te schudden. Het sloot perfect aan bij de opgewekte, optimistische jaren 1920 die in het verschiet lagen.