In het najaar van 2026 zet het MSK de schijnwerpers op Jenny Montigny (1875-1937), ruim honderd jaar na haar eerste overzichtstentoonstelling in 1922. Het MSK brengt daarvoor een ruime selectie van haar kunstwerken samen, met naast stukken uit de eigen museumverzameling ook bruiklenen uit talrijke publieke en privécollecties. Deze tentoonstelling belicht haar onafhankelijkheid en de artistieke kwaliteit van haar werk als schilder, pastellist, tekenaar en etser.
De Gentse Jenny Montigny bouwt in de eerste decennia van de 20ste eeuw een opmerkelijke kunstenaarscarrière uit, zowel in België als daarbuiten. Vandaag is ze vooral bekend als een van de meest getalenteerde en geliefde leerlingen van Emile Claus. Haar ontmoeting met zijn schilderij IJsvogels in 1892, tijdens een bezoek aan het MSK, maakte diepe indruk. Toch wist Montigny al snel uit zijn schaduw te treden en een eigen artistieke koers te varen.
In 1904 sluit Montigny zich aan bij de kunstenaarskring ‘Vie et Lumière’ en vestigt ze zich in Deurle, bij Sint-Martens-Latem. Daar ontwikkelt ze een hoogst origineel en individueel oeuvre. Haar voorstellingen van het plaatselijke schooltje en de zonovergoten speelplaats zijn ongeëvenaard.
Even kenmerkend is haar benadering van het buitenleven en het landelijke bestaan langs de Leie, haar fascinatie voor interieurs en portretten, en haar gevoelige verbeelding van thema’s als moederschap en kindertijd.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog verblijft Montigny in Londen, waar ze niet alleen het societyleven in en rond de bekende parken observeert, maar ook de gewonde Belgische soldaten die er worden verzorgd. Deze ervaringen verbeeldt ze in een intrigerende reeks tekeningen en etsen. In 1922 organiseerde ze haar eerste overzichtstentoonstelling in de Gentse Cercle Artistique et Littéraire. Meer dan een eeuw later geeft het MSK Montigny eindelijk opnieuw de aandacht die ze meer dan verdient.
