Tessa Kerre bracht textielkunstenares Sara Plantefève-Castryck samen met twee patiënten, Maggy en Tore, die tijdens hun kankerbehandeling een bestralingsmasker kregen. Bestralingsmaskers zijn gepersonaliseerde afdrukken van het hoofd die patiënten immobiliseren tijdens de bestraling. Kunstenares Sara ging met Maggy en Tore in dialoog over hun tocht met de ziekte en hun behandelingen. Ensor keek af en toe mee over de schouders.
"Dit masker maakt mij trots, laat mijn ware zelf zien aan de wereld, want het uiten van emoties is kracht."
Getuigenis Maggy (54)
Tranen stromen onophoudelijk bij het nieuws van de diagnose kanker. Sinds 2015 vecht ik tegen borstkanker, in 2018 lymfoom in mijn zij, en in 2022 lymfoom in de hersenen. Telkens werd ik behandeld met bestraling en chemo, wat zwaar was. Maar te midden van de pijn en het verdriet gloort een sprankje hoop. Dus heb ik van mijn bestralingsmasker een kunstwerk gemaakt dat mijn ware gevoelens toont. Met tranen en lachen, met liefde en pijn, om mijn emoties vrij te laten stromen. Dit masker maakt mij trots, laat mijn ware zelf zien aan de wereld, want het uiten van emoties is kracht. Zonder de grote liefde van mijn man Dirk, de steun van mijn ouders en de babbels met mijn zus Elsy was dit veel moeilijker geweest.
Getuigenis Tore (25)
Als student industrieel ingenieur electromechanica stond ik drie jaar geleden voor een onverwachte wending in mijn leven: de diagnose van plasmablastair myeloom, een zeldzame en agressieve vorm van kanker die tot voor kort zelfs onbekend was, waardoor ik opeens niet meer een onbezonnen student was zoals zovelen, maar een terminale patiënt in een palliatief traject. Het feit dat ik deze onbekende kanker op zo’n jonge leeftijd kreeg, maakt het ontzettend uitdagend. De afgelopen jaren waren een achtbaan van behandelingen: van intensieve bestralingen tot andere therapieën, mijn lichaam heeft het allemaal doorstaan. Maar de kanker bleef zich manifesteren, soms op onverwachte plaatsen zoals in mijn centraal zenuwstelsel, wat op zichzelf al een unieke uitdaging was.
"Het masker dat ik maakte, symboliseert de complexiteit van mijn ervaringen sinds de diagnose."
Tessa Kerre bood me de kans om deel te nemen aan deze workshop. Het masker dat ik maakte, symboliseert de complexiteit van mijn ervaringen sinds de diagnose. De vele ogen en de blinddoek vertegenwoordigen mijn zoektocht naar identiteit en mijn relatie tot mijzelf en de ander. Op mijn leeftijd zou ik normaal gesproken vooruitkijken naar een toekomst vol mogelijkheden, maar voor mij is de toekomst minder duidelijk geworden, een abstract begrip waar ik me op een ander manier tot moet verhouden.
De symbolen op de schouders symboliseren het opnieuw zoeken van balans, tussen mijn fysieke en mentale gezondheid, tussen dromen en de realiteit van mijn ziekte. De rode en zwarte lijnen op het masker symboliseren deze innerlijke strijd. De zwarte lijnen staan voor het ziek zijn, de pijn en de vele confrontaties, terwijl de rode lijnen vernieuwde perspectieven en de kracht van mijn innerlijke strijd vertegenwoordigen. Tessa Kerre verwoordde het eigenlijk treffend voor mij: veel dingen zijn voor mij niet meer mogelijk vanwege mijn ziekte, maar deze workshop is iets wat ik net wel kan doen, dankzij mijn ziekte.