De kroning van de heilige Rosalia, 1644

Rosalia leefde in de twaalfde eeuw en het verhaal wil dat zij zich als kluizenares in de grotten van Monte Pellegrino bij Palermo in Sicilië terugtrok. Daar leidde een engel haar voor de troon van Maria en het Kind Jezus, dat haar een kroon van bloemen schonk. Dat moment wordt hier getoond. Op het altaarstuk van Gaspar de Crayer is zij gekleed in een mantel van goudbrokaat met een rozenkrans in de hand. Enkel de boeken, de lelie en het doodshoofd herinneren nog aan haar leven als kluizenares. Het altaarstuk is afkomstig uit de jezuïetenkerk van Ieper en was oorspronkelijk twee meter breder. Na de afschaffing van de jezuïetenorde in 1777 werd het werk door de abt van de Sint-Pietersabdij in Gent voor de abdijkerk aangekocht. In het Kunsthistorisches Museum in Wenen bevindt zich een doek van Anthony van Dyck met hetzelfde onderwerp en een gelijkaardige compositie, evenwel vijftien jaar eerder geschilderd. Gaspar de Crayer was een van de belangrijkste navolgers van Rubens in de Zuidelijke Nederlanden.