Zich omkerende meisjeskop, ca. 1913 - ca. 1914

Wilhelm Lehmbruck wordt gerekend tot de grootste beeldhouwers van de 20ste eeuw. Zich omkerende meisjeskop is ontstaan in Lehmbrucks Parijse periode (1911-14). In die jaren evolueerde hij van een ‘realistische’ stijl naar een grotere expressiviteit en verinnerlijking. Dit zoeken naar een vergeestelijkte, sobere vormgeving heeft Lehmbruck gemeen met Minnes beeldhouwwerk van vóór 1900. Lehmbruck kende het werk van Minne via tentoonstellingen in Duitsland en had er grote bewondering voor. Opmerkelijk hier is de dualiteit in vormgeving en expressie: staat men recht voor het beeld of rechts ervan dan primeren de melancholische uitdrukking en de bijna klassieke schoonheid van het gelaat. Van links bekeken lijkt het gezicht zich als het ware toe te plooien in zichzelf. Het is ook vanuit deze hoek dat de vervorming en de daaruit voortvloeiende spanning het grootste zijn.