Stoppelveld, 1912

Albert Servaes is in de eerste plaats bekend als schilder van religieuze taferelen. Hij maakte echter veel meer lanschappen, vooral in de omgeving van Sint-Martens-Latem waar hij zich in 1904 ging vestigen. Het fijnzinnige symbolisme van de eerste groep van Latem noch het luminisme van Emile Claus konden hem bekoren. Dit bescheiden landschapje is een goed voorbeeld van de ongecompliceerde kunst die Servaes in het begin van zijn loopbaan beoefende. Hij zocht niet naar een bijzonder perspectief of een bekoorlijk plekje, maar bracht met ruwe borstelvegen, in dikke verflagen en donkere aardekleuren, en met een eenvoudige vlakverdeling een synthetisch beeld van een banaal stoppelveld aan een bosrand. De directe en impulsieve manier van schilderen van Servaes heeft vooral Constant Permeke beïnvloed in zijn evolutie naar het expressionisme.