De man met de waterzak, 1897

In De man met de waterzak toont George Minne een pezige, ranke figuur die een lederen zak optilt om water te schenken. Het is een van de weinige beelden van Minne waarvoor een reeks voorbereidende tekeningen bekend zijn. Ze bevinden zich in een schetsboek van 1897-1898, eveneens in het bezit van het museum. In de reeks voorstudies zien we hoe Minne de compositie ontwikkelde uit een doopseltafereel. Dat brengt ons dichter bij de diepere betekenis van het beeld. In de christelijke symboliek is het water de levensbron, bij de symbolisten van het fin de siècle verbeeldt het veeleer de afdaling naar ‘het oerwater in ons’, een afdaling die leidt tot zelfkennis. Die meerduidigheid is typisch voor de kunst van Minne.