Bruine ogen en een blauwe bloem, ca. 1905

In Bruine ogen en een blauwe bloem verwerkte Fernand Khnopff één van zijn geliefde beeldcomposities: het gezicht van een vrouw met afgesneden voorhoofd, in een tondo en dicht tegen het beeldvlak geplaatst zodat het geheel er als een spiegel uitziet. Het gezicht van de vrouw refereert aan Khnopffs geliefde zus Marguerite, in wie hij de belichaming van de geïdealiseerde maagd zag. Door het voorhoofd af te snijden brengt de kunstenaar de voor hem intellectuele minderwaarheid van de vrouw in beeld. Haar mysterieuze gezicht, omgeven met een doorschijnende voile, kijkt de toeschouwer indringend aan. De cyclaam en de parel in het schaaltje voor het gezicht alluderen mogelijk op de heilige Margareta van Antiochië, patroonheilige van de barende vrouwen. De originele gouden passe-partout is als een aureool en versterkt de sacrale sfeer van de compositie.