Rotslandschap in Marche-les-Dames, 1853

In 1853, het jaar dat Rotsachtig landschap te Marche-les-Dames tot stand komt, bezoekt François Lamorinière Barbizon en het woud van Fontainebleau. Samen met Alfred de Knyff en de broers Xavier en César de Cock is hij een van de eerste Belgische kunstenaars die daar in open lucht schildert. Toch zou Lamorinière nooit het pleinairisme aanhangen, in die zin dat hij zich niet aangesproken voelt tot het weergeven van de atmosferische werking van het licht en de lucht. Lamorinière betracht eerder een realistische benadering van het landschap. Door een directe studie van de natuur kan hij tot een meer gedetailleerde en meer werkelijkheidsgetrouwe schilderkunst komen. Lamorinière staat dan ook apart in de Belgische landschapschilderkunst. Hij is minder op de Franse voorbeelden gericht en, naar het voorbeeld van Henri Leys, meer geïnspireerd op de 16de-eeuwse Vlaamse en Duitse kunstenaars. Vandaar het detailrealisme en de strakke vormgeving die, in vergelijking met de vernieuwende artistieke tendensen, een archaïserende indruk maken op zijn tijdgenoten.