Zelfportret, 1817

Pieter Van Hanselaere maakte vooral naam als portretschilder, maar legde zich ook toe op historiestukken, religieuze voorstellingen en genretaferelen. Na zijn studies aan de Gentse academie ging hij in Parijs les volgen bij David. Zijn loopbaan speelde zich grotendeels af in Italië. Net als zijn stadsgenoot Van den Abeele liet hij zich vooral bekoren door het pittoreske volksleven van Rome en Napels. In deze laatste stad beleefde hij zijn meest succesvolle jaren als portrettist en hofschilder van de Napolitaanse koning. In 1828 keerde hij als gevierd kunstenaar terug naar zijn geboortestad. Dit zelfportret is het vroegst gekende werk van Van Hanselaere. Hij schilderde het in 1817, kort na zijn aankomst in Rome. Het werk doet romantisch aan en toont ons een zelfbewuste, jonge kunstenaar die zijn doordringende blik op de toeschouwer richt. Het expressieve gelaat en witte hemd lichten op uit de donkere achtergrond.